Soms is het fijn als iemand een eindje met je meeloopt….
Ik geloof
dat ik geen groter geschenk
kan ontvangen
dan door de ander
te worden gezien
te worden gehoord
te worden begrepen
en aangeraakt.
Uit: Virginia Satir, Menselijke Contacten, Amsterdam, 1988
In mijn praktijk Aandacht kun je terecht voor massage, maar ook voor ondersteuning en begeleiding bij levensproblemen, persoonlijke ontwikkeling en bewustwording.
Ik werk met een combinatie van gesprekken, oefeningen en massage. Soms is het alleen gesprek en oefeningen, soms alleen massage, soms een combinatie. Steeds is het uniek, afgestemd op jou. Waar het omgaat is dat er aandacht is, van mij, en van jou, voor wat wezenlijk is, wat je werkelijk bezig houdt. Via aandacht voor je lichaam, contact met je lichaam, voelen wat je voelt, kun je weer beter in je vel te komen.
Aandacht voor wat wezenlijk is, wat je werkelijk bezighoudt. Ruimte en veiligheid om dat naar buiten te brengen, zodat je ernaar kunt kijken en het er mag zijn en kan helen. Gezien, gehoord en begrepen worden. En aangeraakt. Dat is wat ik graag wil bieden aan mensen die daar voor open zijn.
De spiraal staat symbool voor de weg naar binnen.Ik wil je graag uitnodigen en ondersteunen om die weg te gaan. In onze drukke wereld is er veel wat onze aandacht afleidt en naar buiten trekt. Tussen haast en tijdverdrijf is het moeilijk om aandacht vrij te maken voor wat wezenlijk is. Vaak moet ons lichaam hard aan de bel trekken met lastige klachten, voordat we bereid zijn om ons ermee te verbinden. Met je aandacht naar binnen gaan, voelen hoe het met je is diep van binnen, lijkt een luxe die we ons nog moeilijk gunnen.
In de jaren tachtig – ik was toen begin 30 – ben ik drie keer in Newgrange geweest, een prachtige 5.000 jaar oude heiligdomheuvel in Ierland. Via een lage schacht van 19 meter lang ga je daar diep gebukt naar het binnenste heiligdom. Boven de ingang van die schacht is een opening, het zogenaamde bovenlicht. Bovenlicht en schacht zijn zo geconstrueerd dat in het midden van de winter – in de donkere tijd van de kortste dagen – bij zonsopgang het zonlicht door het bovenlicht via de schacht precies in de ruimte van dit binnenste heiligdom komt en deze gedurende ruim een kwartier prachtig verlicht.
Daar binnen zijn, in dat heiligdom, heeft me diep geraakt. En de diepe indruk daarvan draag ik sindsdien bij me. Dat er in de diepste duisternis licht kan komen, als je het uitnodigt. Dat mensen zo lang geleden daar zo’n prachtige ruimte voor konden maken. In de muren van deze ruimte (en in vele stenen rondom de heuvel) zijn overal spiralen uitgehakt, groot en klein, in velerlei vormen en verbindingen. Overal spiralen: oeroude symbolen voor de zon, voor groeikracht, voor de cyclus van het leven, geboorte en dood, sterven en herbeginnen, voor de sterren.
Er zijn allerlei vermoedens over de betekenis van deze spiralen, maar er schijnt geen zekerheid over te bestaan. Voor mij zijn deze spiralen symbool voor de weg naar binnen, voor het verlichten van je binnenste duisternissen. Licht laten schijnen op wat in het donker is, waar je in het duister tast. Wat in het licht mag komen, kun je leren kennen en accepteren en omarmen. Waardoor je meer heel wordt. Voor meer over Newgrange en spiralen, klik hier.
Ik wil je graag helpen de weg naar binnen te gaan. Werkelijk contact te maken met wat er in je leeft: pijn, verdriet, angst, woede, gemis, verlangen, vreugde en liefde. Dat kan met of zonder woorden, in massage en/of gesprek. Daarbinnen vind je je bron, je helend vermogen, liefdevol contact met jezelf.
